3 april
Vandaag stond dan eindelijk de Poon Hill trekking op het programma, hier keek ik al naar uit sinds november ofzo. En dus aten we ons ontbijt ook al mooi vroeg om 07:30. Na de laatste dingen ingepakt te hebben, gingen we op weg.
Met een busje reden we naar de plek waarvandaan we zouden beginnen, deze rit duurde zo'n 2 uur door erg hobbelige wegen😥😥
Eenmaal daar aangekomen vertrokken we. In de auto kreeg ik alweer last van hoofdpijn, ook al waren we nog helemaal niet zo ver gestegen. En tijdens het lopen werd het alleen maar erger. Bij het bord van de Annapurna maakte we met de groep een foto en vertrokken we omhoog! Het uitzicht was heel mooi, tot het allemaal voor mijn ogen begon te draaien. Ik werd benauwd en had het idee dat mijn hoofd uit elkaar zou barsten (hoogteziekte?). Vanaf dit punt kon ik na een uur lopen echt niet meer en begon met Saskia te overleggen wat slim is... Wij zagen beide meteen wel in dat ik 3 dagen omhoog (en 2 naar beneden) niet zou gaan redden als ik mij zo bleef voelen. Hoewel ik al 15 minuten stilstond, werd de hoofdpijn niet minder en heeft de gids voor mij een jeep aangehouden. Nou dit was wel even een slik momentje, wat baalde ik zeg... Dat het zo snel alweer ophield voor mij, maar langer doorlopen zou de hele trekking niet eens meer leuk maken helaas. Uiteindelijk kwam ik terug bij het dorpje en kon ik met de taxi naar het hotel terug (weer 2 uur rijden...).
Eenmaal in mijn hotelkamer ben ik voordat ik überhaupt de tassen uit de berging gehaald had, al in slaap gevallen😴 Toen ik wakker werd stortregende en onweerde het (een mini voordeel van niet de trekking lopen... Zij waren zeiknat).
De begeleider van dr maya foundation stuurde mij een berichtje of ik mee wilde gaan eten. Dit aanbod nam ik maar al te graag aan, alleen eten zag ik toch niet zo zitten haha. Heerlijk heb ik van mijn lasagne genoten en is het eten zelfs nog aan mij getrakteerd!
Nu kom ik lekker onder de bloedhete douche vandaan voor de 2e keer vandaag en ga ik lekker op tijd slapen. De hoofdpijn is nog niet helemaal over en vandaag heeft een heleboel energie gevreten... Morgen maar eens vragen hoe het zit met het terug krijgen van een deel van mijn geld van de trekking en lekker aan school werken
Toch wel gek dat ik vannacht alleen slaap. In het hotel slaap ik altijd met Saskia (en later, dus ook alweer 2 maanden, met Anouk). En in het gastgezin met Arianne op de kamer haha. Nou, dat was me het dagje wel... Slaaplekker😴😥
Met een busje reden we naar de plek waarvandaan we zouden beginnen, deze rit duurde zo'n 2 uur door erg hobbelige wegen😥😥
Eenmaal daar aangekomen vertrokken we. In de auto kreeg ik alweer last van hoofdpijn, ook al waren we nog helemaal niet zo ver gestegen. En tijdens het lopen werd het alleen maar erger. Bij het bord van de Annapurna maakte we met de groep een foto en vertrokken we omhoog! Het uitzicht was heel mooi, tot het allemaal voor mijn ogen begon te draaien. Ik werd benauwd en had het idee dat mijn hoofd uit elkaar zou barsten (hoogteziekte?). Vanaf dit punt kon ik na een uur lopen echt niet meer en begon met Saskia te overleggen wat slim is... Wij zagen beide meteen wel in dat ik 3 dagen omhoog (en 2 naar beneden) niet zou gaan redden als ik mij zo bleef voelen. Hoewel ik al 15 minuten stilstond, werd de hoofdpijn niet minder en heeft de gids voor mij een jeep aangehouden. Nou dit was wel even een slik momentje, wat baalde ik zeg... Dat het zo snel alweer ophield voor mij, maar langer doorlopen zou de hele trekking niet eens meer leuk maken helaas. Uiteindelijk kwam ik terug bij het dorpje en kon ik met de taxi naar het hotel terug (weer 2 uur rijden...).
Eenmaal in mijn hotelkamer ben ik voordat ik überhaupt de tassen uit de berging gehaald had, al in slaap gevallen😴 Toen ik wakker werd stortregende en onweerde het (een mini voordeel van niet de trekking lopen... Zij waren zeiknat).
De begeleider van dr maya foundation stuurde mij een berichtje of ik mee wilde gaan eten. Dit aanbod nam ik maar al te graag aan, alleen eten zag ik toch niet zo zitten haha. Heerlijk heb ik van mijn lasagne genoten en is het eten zelfs nog aan mij getrakteerd!
Nu kom ik lekker onder de bloedhete douche vandaan voor de 2e keer vandaag en ga ik lekker op tijd slapen. De hoofdpijn is nog niet helemaal over en vandaag heeft een heleboel energie gevreten... Morgen maar eens vragen hoe het zit met het terug krijgen van een deel van mijn geld van de trekking en lekker aan school werken
Toch wel gek dat ik vannacht alleen slaap. In het hotel slaap ik altijd met Saskia (en later, dus ook alweer 2 maanden, met Anouk). En in het gastgezin met Arianne op de kamer haha. Nou, dat was me het dagje wel... Slaaplekker😴😥
Gelukkig ben je niet te lang alleen.
Slaap lekker en morgen gezond weer op.❤